demispoetry

Οι γερμανοτσολιάδες και ο Ράλλης Ξαναζωντάνεψαν από παιδιά της βιοπάλης Από μικρομεσαίους συνταξιούχους Κι από πατριδοκάπηλους ευνούχους! Θέλουν να φέρουν το χαιρετισμό τους Και τον φιδίσιο εναγκαλισμό τους Στις αίθουσες και στους διαδρόμους Του οίκου με τους παρανόμους! Ίτε Παίδες Ελλήνων, δείτε... Κι ύστερα αναρωτηθείτε Η σκέψη του δικού σας τόπου Αν έχει θέση μισανθρώπου!

Εννέα στις δέκα ο καθρέφτης (Παρών από γεννησιμιού) Δείχνει στο τζάμι μια μα ϊ μού ...

Ένα ατελείωτο οδοιπορικό Το ταξίδι στη μοναξιά Με χειραποσκευή Τον ανεπίστρεπτο χρόνο (Όλα όσα δεν κάνεις Κάθε σήμερα, που λες Πως αρχίζει η πρώτη μέρα Της μπροστά ζωής).

Λέγαμε για τις ζωές μας με τους φίλους Και έξω έβρεχε γάτες και σκύλους. Μπροστά περνούσαν λιτανεία Παιγμένα χθες σε συγχορδία.  Πίσω το σήμερα φευγάτο Μνήματα και συνθήματα γεμάτο.

Σαν σε εσωτερική αυλή Περίκλειστη Οι παιδικές μνήμες Προφυλαγμένες Απ' τη βροχή Το ξέπλυμα του χρόνου Περιμένουν τον ήλιο.

Οι άνθρωποι της γενιάς μου Ψωνίζουν δυο τρία πράματα Απ' το σούπερ μάρκετ. Στα ράφια των σπιτιών τους Δεν υπάρχουν αποθέματα (Δυο τρία θέματα, ίσως Από τις πανελλήνιες... Κι άπειρα ψέμματα). Οι άνθρωποι της γενιάς μου  Δεν κοιμούνται πριν τα χαράματα Δεν έχουν ύπνο, αλλά, όταν έρθει, Τον προτιμούν από τον ξύπνιο.

Ο Απρίλης είναι ο μήνας των ψεμάτων Απλόχερη αβρότητα γεμάτων... Ωραίες οι πόζες κι οι φιλοφρονήσεις Αν θες κορόιδεμα, καλώς να ορίσεις!