demispoetry

Συγκρατημένα ερεθισμένη... Κοινό της, πλήθος φαντασμένοι. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει Κι επιτροπή: εφτά πιγκουίνοι! Το έχουν προαποφασισμένο Βραβείο βαρύ και θεσπισμένο! Για ποιητές διπλής αξίας... Θέσης βαρύνουσας, και σημασίας.

Αναπολώντας, όλο περηφάνια Είχες το χρίσμα απ' τα ουράνια! Χαμογελούσες πλέον αγέρωχα Που έζησες της ζωής τα υπέροχα...

Κι αν βρήκες τάφο ρωμαϊκό Ποιος κλαίει πια παλιούς νεκρούς; Σε 3Α και μπετό... Είσ' ως τ' αυτιά και δε μ' ακούς!

Γυρνώντας σπίτι απ' τη δουλειά Δεν βγάζεις λέξη ούτε μιλιά Κοιμάσαι-τρως σαν κουρδισμένος. Αχάριστος; Έχεις δουλειά... (Είναι δεμένα τα σκυλιά!) Θα 'πρεπε να 'σαι ευτυχισμένος...