demispoetry

Fakir στα Αραβικά θα πει φτωχός. Θα πει, όμως, και φακίρης...

Της ρίζας τους παράγωγοι Οι λίγοι αποσυνάγωγοι Που υψώσανε σημαία Του βίου τους μοιραία Την πάλη με τα τέρατα Τις φλόγες και τα κέρατα Κακού παραμυθιού… (Του καπιταλισμού!) Στο δράκο πάντα ανάγωγοι Οι λίγοι αποσυνάγωγοι Βαδίσανε παρέα Με όπλο την ιδέα.

Δεν είναι παρά μια απόφαση  Να αγνοήσεις το αγχωτικό κυνηγητό Της ουράς του σκύλου... Όσα σου έμαθαν να επικροτείς σιωπώντας Σε κτίρια προκάτ  Σε καγκελόφραχτες αίθουσες Περιμένοντας την αλφαβητική σειρά σου.

Λίγο πριν τις εκλογές Βγήκαμε στις αγορές... Τι κι αν μας έχουν όλοι Για μπουνιές και για κλωτσιές! Τι κι αν γεμίσαμε θηλιές Χιλιάδες έρημες ψυχές Τι κι αν κοπήκαν κώλοι Και ζούμε με ψευτιές.

Mακριά, στη σιγαλιά Παίζει μια μουσική! Φτάνουν χρυσά πουλιά Κι η γη είναι φωτεινή. Γοργόνες και στοιχειά Χορεύουνε μαζί Κρυστάλλινα νερά Πολύχρωμη γιορτή!

Βάλαμε δεκάδες δείγματα της θλίψης μας σε δοκιμαστικούς σωλήνες. Την κάναμε πειραματόζωο περνώντας την από φριχτά βασανιστήρια. Όμως αυτή δεν έσπασε, κι ακόμα αντέχει...

Πήξαμε πλέον στην κουταμάρα Δεν την αντέχει τόση τρομάρα Ο μικροαστός... Έχει τα πάντα ξεπουλήσει Όμως ακόμη δε βρήκε λύση Ο συνετός... Δόλιους λεχρίτες ξέρει να εκλέγει Να τον αρμέγουν, να τους αρμέγει Αξιοπρεπώς... Κι όταν τα πράγματα ζορίζουν Και οι φασίστες αποφασίζουν Διάκειται πάλι... ευνοϊκώς!