demispoetry

Τέτοιες μέρες ναυάγια  αποδιοπομπαία οι καλικάντζαροι παραμονεύουν μες στα τρίστρατα να σκαρφαλώσουν σε λαιμούς  περαστικών... που βιαστικοί  βαδίζουν. Αυτοί ποτέ δεν υποπτεύθηκαν  μια μέρα απ' τη ζωή του καλικάντζαρου.

Πιάσε 180... Να 'χεις πια όλα τα φόντα Τα Χριστούγεννα να βγάλεις Με το όπλο υπό μάλης! Αστική δημοκρατία Με διατάγματα και βία Όλες οι δημοσκοπήσεις Πληρωμένες διαφημίσεις! Ξέρεις δα εσύ τον τρόπο Δίχως ξόδεμα και κόπο... Τρόμαζε νοικοκυραίους Με το φάντασμα του χρέους! Με το φάντασμα τ' αντάρτη (Του εξόριστου απ' το χάρτη) Που κι ως φάντασμα φοβάσαι Κι επιστρέφει όταν κοιμάσαι...

Με στυλωμένα μάτια με περίμενες Το βλέμμα σου πάντα καλό και πράο Κι εγώ απέναντί σου τόσο αχάριστος Δε θα γυρίσω πια όσα χρωστάω...

Πέταξε πια το φίκο Σ' αγόρασα φοφίκο Να πήξεις στις θερμίδες Να πάψεις τις σανίδες... Στο τζάμι να θαυμάζεις Και να κρυφοκοιτάζεις Αν τις κοιτώ (πού μ' είδες;) Κι εγώ έβγαλα ρυτίδες. Βάλε κάτι να πιούμε Σαν τότε να τη βρούμε Κρύψε και το ρολόι Ο χτύπος του μας τρώει.

Σκέψεις στιγματισμένες Οροθετικές Γυμνές κι εξόριστες Στις ερημιές Πλέον από βασανιστές Απαλλαγμένες...