demispoetry

Έχω πολλές φορές χαθεί Κι άλλες μου μέλλει να χαθώ Στο γύρισμα αυτού του κόσμου Μ' όλα τα πείσματά σου, δώσ' μου Το νήμα να σ' ακολουθώ Γιατί απ' το νήμα σου κρατώ Δρόμο μες στο λαβύρινθο Κι ένα μ' εσένα πάλι, φως μου!

Γαλάζιες τούφες Χωνεύει το σκοτάδι. Η καύτρα γέρνει.

Ενθύμιο κρεμασμένο απέναντι Η πανοπλία απ' τις μεγάλες μάχες... Στον ταραγμένο ύπνο σου παραμιλάς Πως θα σε δόξαζαν, όμως τα μάγια, αχ! Πιάσαν τόπο, και να 'σαι πάλι ταπεινός Ξαρματωμένος, πριν την υποχώρηση.

Σάκοι τσιμέντο Σε αγροτεμάχιο Κοκαλωμένοι.

Στέκουν ακόμη Παλιές ιδιοκτησίες Οι περιφράξεις.