demispoetry

Η παραλία μας δεν έχει πια φωτιές Ούτε παρέες με κασετόφωνα τα βράδια Λείψαν τα χάδια κι οι γλυκές φωνές Τώρα ατέλειωτη σειρά από σκοτάδια...

Ξεκίνησε για δυο καλούς του φίλους. Κάποτε δουλεύανε μαζί. Είχε να τους δει από τότε... Δεν ειδοποίησε πως θα κατέβαινε. Ακολούθησε την ίδια διαδρομή. Την ήξερε πια σαν τη χάραξη της παλάμης του. Ακόμη και τα μακάβρια μνημεία της (σταυροκοπήθηκε δυο τρεις φορές, καθώς περνούσε από μπροστά τους). Συνάντησε αρκετούς τέτοιους σταυρούς. Η ρουτίνα της εθνικής έμοιαζε δίχως τελειωμό: μονότονα κατακερματισμένη, σαν τις ζωές που τη διέσχιζαν.  Απ' το πρωί ήταν ευδιάθετος. Χαζοτραγούδαγε ευτυχισμένα. Ελεύθερος, ολόδικός του ο χρόνος! Κανείς και τίποτα δεν τον υποχρέωνε. Ασφαλώς πλέον.

Σαν εκείνον ποιος θα 'θελε να καταλήξει; Ποιητής που τον περιγελάνε... Στις απαγγελίες του πεθαίναμε από πλήξη Σσσ... Τα παιδιά του δεν έχουνε να φάνε. Έχει να εμφανιστεί καιρό εδώ τριγύρω Τόσο που σχεδόν ανησυχούμε... Έπαιρνε που και που κανέναν γύρο Βέβαια, έχουμε τρεις μήνες να τον δούμε. Λέτε να σοβαρεύτηκε επιτέλους; Να 'πιασε μια δουλειά της προκοπής; Άραγε να 'φτασε η αρχή ενός τέλους... Πού ακούστηκε ποτέ επάγγελμα ποιητής!

Για εκείνους που φύγαν Απόψε θα γράψω Μα δε θα τους κλάψω... Εκείνοι ξεφύγαν Και ψάχνω ν' αλλάξω Τα χρόνια που μείναν.

Μαύρες τρίχες πυκνές Σα φύκια σε όρμο σμίγουν Σ' ανάποδο τρίγωνο. Όταν για λίγο βρέχει Βγαίνουν οι μέδουσες Με τα παράλυτα πλοκάμια τους Κάτω απ' τις στάλες να χορέψουν.

Επικαιρότητα Ι Πλούσια η προκήρυξη Χρυσάφι η επικήρυξη Αυτές κι αν είν' δουλειές! Πλανόδιος χαφιές... Εμείς που καταδώσαμε Σε κάθε ευκαιρία Δόξα ο Θεός, γλιτώσαμε Απ' την τρομοκρατία! Επικαιρότητα ΙΙ Χαρές τώρα η Σώτη Που πιάσαν τον Μαζιώτη Τον αρχιτρομοκράτη Που τρόμαζε τα κράτη. Χαρές κι ο Μαραντζίδης Κι ο θείος Εσατζίδης Που είναι θιασώτης Φανατικός της Σώτης.

Βγήκε ένα κουτσαβάκι Από μεγάλο τζάκι Με δίπλωμα οικονομικών Σ' ακροατήριο υπουργών. Τις σπούδασε σ' Αμερικές Τις μαύρες αριθμητικές Μιλά αποφασισμένος Βαρύς και κουρντισμένος. Λέει θα τις εφαρμόσει Μέχρι να μας λυτρώσει... Και τούτοι οι χειροκροτητές Θα 'ναι οι καινούργιοι επενδυτές Κι οι πλούσιές τους ντάμες Περιχαρείς μαντάμες (Με έναν λόχο ζιγκολό Για να τις φέρνει σ' οργασμό) Θα γίνει όργιο σωστό! Μ' εγγυητή πρωθυπουργό. Απόψε τρεις κρεμάστηκαν Ντροπή τους! Δεν σεβάστηκαν.

Κληρονόμοι βροτοί Του υπέρτατου ανακαινιστή Πράξτε γκρεμίζοντας μια και καλή  Τους πάγκους των εμπόρων.

Τι άλλο θα μπορούσα να είμαι Παρά ένας φτωχός ποιητής Αυτή τη νύχτα που ξηλώθηκαν οι στέγες Κι ο τρελός αέρας σεργιανάει Στους άδειους δρόμους Γυρεύοντας ανυπεράσπιστα κεφάλια. Αυτή τη μόνη νύχτα τραγουδώντας Μες στα ερείπια κάποιας πολιτείας.

Bρωμίσαμε ηδυπαθείς! Παινεμένους, μα στείρους λέξεων Για τα πολλά συμβαίνοντα. Αραδιασμένες οι ασύντακτες Προτάσεις τους χωρίς Να έχουν κάτι να προτείνουν. Για φίλους, για παρέες Ό,τι πρέπει οι αναγνώσεις τους... Μα, προς Θεού!  Όχι από ξένους ερωτήσεις.