demispoetry

Μάτια ποτέ πια έναστρος θόλος της νύχτας κρέπια λιωμένος Πόλος. Άσπρες αρκούδες που σε γυρεύουν κι οι μέρες φρούδες μεταναστεύουν.

Ίδιοι πατριδοκάπηλοι Και τώρα Πάντα μπροστά... Να διαφεντεύουν Τύχες φτωχές Φτωχών ανθρώπων. Μόνο τα ονόματα Αλλαγμένα Και τα σαράφικα τριγύρω Δόντια χρυσά Δόντια μπηγμένα Βαθιά στη σάρκα.