Γραφή
Υπηρετεί μια απλή αρχή
Υπέρτατη, ηδονική
Ανθρώπινη, πρωτεική...
Το τέλος και την απαρχή!
Θεοφάνεια
Τώρα που νυχτώνει Ένας σκύλος κλαίει Κάτω απ' το μπαλκόνι Κι ο ουρανός του λέει: "Σκύλε μου, καλέ μου Τι σε βασανίζει; Πε μου τι έχεις, πε μου Που το κλάμα αξίζει;" "M' έχουνε ξεχάσει Γέρο εδώ και μόνο. Αν είχες περάσει Τα μισά μου μόνο Χρόνια πεινασμένος, Έρημος και μόνος Κι εξαθλιωμένος..." "Σε καταλαβαίνω" Του 'πε ο ουρανός. "Θα σε περιμένω Σήμερα ανοιχτός."
