[Ρουφάς τον ήλιο]
Ρουφάς τον ήλιο
Και τη θάλασσα
—Ποτίζεσαι με τη δροσιά της—
Όμως διψάς!
Και τ' αλμυρό νερό
Καίει ως βαθιά τα σωθικά.
Χωρίς κανένα υποκατάστατο
Η ομορφιά της! —κάθε εποχή
Μ' αξία ανταλλακτική...
Βυθό ανάστατο.