Λιοπύρι
Μαύρες τρίχες πυκνές
Σα φύκια σε όρμο σμίγουν
Σ' ανάποδο τρίγωνο.
Όταν για λίγο βρέχει
Βγαίνουν οι μέδουσες
Με τα παράλυτα πλοκάμια τους
Κάτω απ' τις στάλες να χορέψουν.
Θεοφάνεια
Τώρα που νυχτώνει Ένας σκύλος κλαίει Κάτω απ' το μπαλκόνι Κι ο ουρανός του λέει: "Σκύλε μου, καλέ μου Τι σε βασανίζει; Πε μου τι έχεις, πε μου Που το κλάμα αξίζει;" "M' έχουνε ξεχάσει Γέρο εδώ και μόνο. Αν είχες περάσει Τα μισά μου μόνο Χρόνια πεινασμένος, Έρημος και μόνος Κι εξαθλιωμένος..." "Σε καταλαβαίνω" Του 'πε ο ουρανός. "Θα σε περιμένω Σήμερα ανοιχτός."
